روي سنگفرش هاي خيس خوردهء باران قدم مي زنم ؛

غريبه آشنا مي نوازد ،

غريبه آشنا شدهء من بنواز برايم

فقط براي من

اندکي هم براي دل خودت ،

اينجا من هم غريبم ...

بگذار بوي باران ما را با خود به دورترها ببرد ...

من براي تو مي خوانم ، تو هم براي من بنواز

بگذار صداي سازت مستمان کند ...

آنقدر بنواز که تار هوشمان پاره شود

بگذار آواره در عدم باشيم

نظرات شما عزیزان:

باران

ساعت20:11---23 ارديبهشت 1390

[وب سایت]

صدایم کن!
تا امان یابد عابری خسته در شب باران
صدایم کن!
تا ببالم من در سحرگاهان با سپیداران

از آن سوی خورشید از آن سمت دریا
صدایم کن.صدایم کن.صدایم کن
تو لبخند صبحی پس از شام یلدا
از این تیرگیها رهایم کن

سکوت سرخ شقایقها را در این ویرانی، تو می‌دانی
غم پنهان نگاه مارا در این حیرانی تو می‌خوانی...

باران

ساعت20:28---21 ارديبهشت 1390

[وب سایت]

کدامین چشمه سمی شد

که آب از آب میترسد

وحتی ذهن ماهیگیر از قلاب میترسد؟!

گرفته دامن شب را سکوتی آنچنان مبهم

مژه از پلک و پلک از چشم و چشم از خواب میترسد!!!

باران

ساعت20:27---21 ارديبهشت 1390

[وب سایت]

عشق گاهی با عصای سفید

از خیابان دلم رد می شود

دستش را نمی گیرم

بگذار راه خودش را برود

باید یاد بگیرم بدون او هم می توان زندگی كرد

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: